Wierzyciel wekslowy zwany w prawie wekslowym „remitentem” ma generalną możliwość przenoszenia swoich praw wynikających ze zobowiązania wekslowego na osoby trzecie. Oznacza to, że osoba trzecia może wejść w miejsce remitenta np. celem windykacji weksla (przeniesienie powiernicze) lub po uprzednim wykupieniu weksla.
Sposoby dokonania przeniesienia praw z weksla
1. Indos – czynność dokonywana przez indosanta (pierwotnego wierzyciela – remitenta) na mocy art. 11 ustawy Prawo Wekslowe, która przenosi wierzytelność wekslową w całości na indosatariusza (wtórnego wierzyciela). Czynność ta charakteryzuje się ograniczeniem w możliwości podnoszenia zarzutów wystawcy weksla (przysługujących mu jedynie wobec wierzyciela pierwotnego) przeciwko nowemu wierzycielowi (art. 17 ustawy Prawo Wekslowe). Indosu dokonuje się poprzez napisanie odpowiedniej klauzuli na rewersie (drugiej stronie) weksla. Klauzula ta brzmieć może np: „Ustępuję Genowefie Brzyszczykiewicz” lub „Ustępuję na rzecz Rolanda Ścięgowickiego”. Wspomnieć należy, że nie każdy weksel można przenieść w drodze indosu. Ograniczeniem, może być klauzula zamieszczona w treści weksla, wyraźnie zakazująca indosu. Najpowszechniejszym przykładem jest: Zapłacę za ten weksel sumę 300 zł (słownie: trzystu złotych) na rzecz Teofila Miodka lecz nie na jego zlecenie.
2. Cesja – czynność cywilnoprawna oparta na art. 509 ustawy Kodeks Cywilny, w której cedent (wierzyciel pierwotny – remitent) przenosi wszelkie prawa z weksla na cesjonariusza (wtórnego wierzyciela). W odróżnieniu od indosu, cesja nie ogranicza prawa wystawcy weksla do podnoszenia zarzutów wobec cesjonariusza. Istnieją pewne ograniczenia wyłączające możliwość dokonania cesji, jednak w praktyce wekslowej występują nieczęsto. Cesji wierzytelności wekslowej dokonać można w drodze odrębnej umowy cedenta z cesjonariuszem.
Podsumowując, podkreślić należy, że dalece bardziej korzystną formą przeniesienia praw z weksla jest indos, w szczególności z uwagi na ograniczenie w podnoszeniu zarzutów przez wystawcę weksla.
